BRISEL – EU se više uzda u toplu zimu nego u mudrost svojih energetskih stratega dok čeka da Njemačka odobri korištenje “Sjevernog toka dva”, procjenjuju stručnjaci za gas.
Dok u Evropi traje energetska kriza, najviše uzrokovana visokim cijenama gasa i električne energije, sve oči kupaca “plavog energenta” na evropskom kontinentu uprte su u Njemačku budući da se iščekuje njena odluka o izdavanju dozvole za ruski baltički gasovod, što se, prema svim najavama, ne može dogoditi prije Nove godine.
Njemačko Ministarstvo ekonomije i energetike priznaje da “Sjeverni tok dva” stvara više mogućnosti za transport gasa u Evropu u periodima velike potražnje.
Ovo ministarstvo dostavilo je njemačkom regulatoru službeno mišljenje uz ocjenu da sertifikovanje operatera “Sjeverni tok dva” ne ugrožava sigurnost snabdijevanja Evrope gasom.
Na taj stav odmah je reagovao čelnik ukrajinske državne energetske kompanije “Naftogaz” Jurij Vitrenko, koji negoduje što njemačko ministarstvo o sertifikovanju “Sjevernog toka dva” nije razgovaralo sa Ukrajinom, koja je najveći gubitnik “gasnog rata”.
Ni u SAD nisu zadovoljni ruskom dominacijom na evropskom tržištu gasa, prenosi “Geopolitika”.
Savjetnik Stejt departmenta za energetiku Amos Hohštajn navodi da Rusija mora dostaviti dodatne količine gasa Evropi ne čekajući pokretanje “Sjevernog toka dva”, i to kroz postojeće gasovode.
Rusija je jedina koja sada može pomoći Evropi, tvrdi Hohštajn, ali istovremeno brani američke proizvođače gasa iz šriljaca koji Evropu zaobilaze u širokom luku i taj energent dostavljaju u Aziju, gdje su cijene veće nego na Starom kontinentu.
Američki “Blumberg” je objavio informaciju, pozivajući se na izvore koji su “upoznati o energetskoj politici Moskve”, da Rusija, koja je najveći dobavljač gasa u Evropi, dugoročno može smanjiti cijene tog energenta za evropski kontinent za 60 odsto.
Prema riječima jednog od stručnjaka, Rusija nastoji da obezbijedi da cijena gasa u Evropi bude 300 do 400 dolara za 1.000 metara kubnih.
Ovi brojevi pomoći će Rusiji u zadržavanju nadzora nad energetskim tržištem Starog kontinenta uprkos nastojanju Velike Britanije i Poljske da pređu na “čistije izvore energije”. Srna
