VAŠINGTON -Prošle nedjelje administracija predsjednika Džoa Bajdena izdvojila je sedam milijardi dolara za američke projekte čistog vodonika, a među kompanijama koje će dobiti subvencije je nekoliko čija su osnovna djelatnost fosilna goriva. Projekti uključuju čvorište vodonika vrijednog 1,2 milijarde dolara u Teksasu, partnerstvo naftnih giganta ExxonMobil i Chevron.
Za projekat koji će se odvijati kroz Zapadnu Virdžiniju, odobreno je još 925 milona dolara u saradnji sa Marathon Petroleumom i EQT-om. Očekuje se da će oba čvorišta proizvoditi većinu vodonika iz fosilnih goriva, a zatim prikupljati dobijene emisije, objavio je Financial Times.
Kritika ekologa
Sa namjerom da razvije sektor koji se smatra ključnim za dekarbonizaciju, Vašington je naveo ukupno sedam projekata. Među njima, dva su djelimično smještena u saveznoj državi Pensilvaniji a ostali uključuju one sa sjedištem u Ohaju, Teksasu, Sjevernoj i Južnoj Dakoti, Minesoti i sjeverozapadu Pacifika.
Odluka administracije da koristi javni novac za finansiranje industrije fosilnih goriva rizikuje otpor aktivista za zaštitu životne sredine koji su vršili pritisak da izbjegnu finansiranje proizvodnje vodonika iza koje stoje kompanije za proizvodnju fosilnih goriva.
Inače, finansijska injekcija u ekološke projekte odobrava se Zakonom o infrastrukturi, koji predviđa da se novac dodjeljuje projektima vodonika koji se proizvode iz širokog spektra izvora i lokacija. Do sada je skoro 80 projekata podnijlo zahtjeve za finansiranje vodonika, što je navjeća savezna investicija u sektoru. Ta najava je jedna od dvije dugo očekivane odluke koje sektor očekuje ove jeseni. Zakon o smanjenju inflacije obezbjeđuje dodatnih 5,3 milijarde dolara podsticaja za proizvodnju čistog vodonika.
Riječ je o zakonu koji je već brojnim pozicijama za inovacije namamio inovativne kompanije preko Velike bare i zategao odnose SAD-a i Evropske unije koja strahuje od odvajanja svoje industrije. Velike naftne grupacije snažno su upregnule lobističke napore kako bi pravila za poreske olakšice ostala fleksibilna.
Čisti vodonik se dugo reklamirao kao potencijalno revolucionarna alternativa nafti i gasu sa obećanjem da će pokretati tešku industriju uz istovremeno skladištenje energije. Trenutno se skoro sav vodonik u SAD proizvodi iz prirodnog gasa, pri čemu su velike količine ugljen-dioksida nusproizvod.
Zeleni i plavi vodonik
Međutim, naučnici su otkrili da razlike u načinu proizvodnje vodonika mogu dovesti do značajnih razlika u emisiji ugljen-dioksida. Dok takozvani zeleni vodonik koristi energiju vjetra i sunca za proizvodnju, plavi vodonik koristi prirodni gas i tehnologije za hvatanje ugljenika.
Naučnici sa univerziteta Kornel i Stenford procjenjuju da je ugljenični otisak plavog vodonika 20 odsto veći od direktnog sagorijevanja gasa za grijanje. Iako se američka industrija kladi na vodonik u svojim strategijama dekarbonizacije, očekuje se da će igrati samo sporednu ulogu u ispunjavanju ciljeva smanjenja emisija.
Pri tome se smatra da je sedam milijardi dolara samo kap u moru u poređenju sa troškovima izgradnje postrojenja za čist vodonik. Mnogi analitičari ističu da nedostatak podsticaja na strani potražnje može ugroziti održivost projekata. poslovni.hr
